Wino w ostatnich lata coraz mocniej walczy o swoją pozycję trunku dla każdego. Wyszło z salonów i nie jest już wyłącznie dodatkiem do kolacji degustacyjnej i białego obrusa. Zaprasza do smakowania coraz szersze grupy odbiorców, bo jego dostępność, różnorodność i cena powodują, że każdy może znaleźć butelki dla siebie. Jak wybierać wino i serwować tak, by wydobyć jego walory smakowe podpowiadają specjaliści Patrycja Siwiec i Adam Pawłowski autorzy „Winnego Planera”. 

Kluczem do profesjonalnego serwisu wina w domu są dwa słowa: przechowywanie i temperatura. Jeżeli chodzi o to pierwsze, to rozpoczynając przygodę z kolekcjonowaniem win, nie musimy zaczynać od kopania i murowania piwnicy. Istnieje kilka zasad, które pozwolą nam ograniczyć straty w ludziach i butelkach. Po pierwsze, lokalizację domowej biblioteczki na wino planujmy z dala od słonecznych okien i tarasów. Po drugie, należy unikać miejsc narażonych na dużą fluktuację temperatury i drgania.

Z czasem, jeżeli faktycznie szala wypijanych butelek (raz się żyje!) przeważa na korzyść tych dłużej leżakowanych (tego szkoda otwierać!), warto zainwestować w profesjonalny sprzęt, czyli odpowiednią lodówkę z dobrze skalibrowaną temperaturą. Jeżeli w końcu i to nam nie wystarczy, faktycznie można wykopać zaciemnioną piwniczkę z temperaturą idealną do przechowywania naszych cennych flaszek, czyli 10–14 stopni Celsjusza. Pamiętajmy, żeby wina zamykane naturalnym korkiem układać w pozycji leżącej, w przeciwnym razie może on się skurczyć, co spowoduje utlenienie wina.

Kolejny aspekt to odpowiednia temperatura serwisu. Nawet najwybitniejsze wino podane w nieodpowiedniej temperaturze traci swoje walory smakowe i zapachowe. Ciepły, rocznikowy szampan będzie zatykał, zamiast orzeźwiać. Eleganckie pinot noir podane w zbyt wysokiej temperaturze zaprezentuje się jak dość kwaśny kompot owocowy. Średnio i dobrze zbudowane czerwone wina serwujemy w temperaturze 16-18 stopni, lekkie czerwone 14-16 stopni, Dobrze zbudowane białe, szampany rocznikowe, tawny porto 10-12 stopni, lekkie i średnio zbudowane białe, białe słodkie, białe wzmacniane, różowe i musujące 8-10 stopni.

Pamiętajmy także, że jakość szkła wpływa na odbiór wina, dlatego nie warto na nim oszczędzać. Zmysłowe wrażenia zintensyfikują kieliszki z cienkiego szkła o minimalnej pojemności, np. 300 mililitrów, najlepiej zwężające się ku szczytowi, żebyśmy mogli z łatwością „napowietrzać” wino, kręcąc nim w szkle. 

Kluczem do wyboru wina w marketach jest zidentyfikowanie siedziby centrali danej firmy. Tutaj mamy szczęście, bo w Polsce obecne są sieci z tradycyjnych krajów winiarskich takich jak Francja, Niemcy czy Portugalia. Zwykle selekcje ich rodzimych win jest najbardziej rozbudowana asortymentowo, a wieloletnie współprace z lokalnymi winiarzami skutkują niższą ceną. Poza tym nie należy obawiać się win w promocji: zwykle oznacza to, że market zakupił większą ilość w korzystnej cenie. Warto też korzystać z win w obniżonej cenie ze względu na końcówki danej partii. 

Łączenie wina i jedzenia to temat rzeka, ale postaramy się opisać najważniejsze zasady w żołnierskich słowach. Najbardziej fundamentalną zasadą jest dążenie do odnalezienia balansu pomiędzy składowymi jedzenia i wina. Balans musi być związany z ciężkością jedzenia i wina, ich kwasowością, słodyczą, intensywnością smaków i aromatów.

Nie istnieje wzór matematyczny ani formuła chemiczna na stworzenie idealnego połączenia, ale branże winiarska i gastronomiczna wypracowały pewien kanon dobrze działających zestawów. Kanon opiera się na zasadzie mariażu regionalnych dań i produktów z regionalnymi winami. Francuski region Bordeaux słynie ze świetnej jagnięciny, która doskonale komponuje się z lokalnym czerwonym winem. Dolina Loary produkuje fantastyczne kozie sery, które pasują do lokalnego wina produkowanego ze szczepu sauvignon blanc z apelacji Sancerre. Włoskie barolo i barbaresco z Piemontu idealnie łączą się z lokalnymi truflami, a toskańskie chianti jest niezawodne z sosami pomidorowymi. Idealne połączenie to takie, w którym zarówno smak jedzenia, jak i smak wina są wyraźnie wyczuwalne, a jednocześnie doskonale się uzupełniają, intensyfikując kulinarne doznania. Wszystkich zainteresowanych tym tematem odsyłamy do strony goscinnosc.pl, gdzie można bezpłatnie pobrać nasz poradnik dotyczący łączenia wina z jedzeniem.

W części poradnikowej Winnego Planera piszemy między innymi o ty,  jak wybrać wino na prezent, czy na wieczór z Netflixem kiedy na stole królują burgery, sushi lub pizza.

Przede wszystkim zastanówmy się co to za okazja: ważna rocznica? Obrona doktoratu? Ślub przyjaciół? Wtedy bezpieczną opcją będzie szampan. Wino musujące produkowane metodą klasyczną z Francji to bezpieczny wybór, coś jak mała czarna, kiedy nie wiemy, co na siebie założyć. Jeżeli nudzą nas bezpieczne wybory i chcemy dodać ekscytujący pierwiastek, wybierzmy polskie wino musujące. Jeżeli szukamy czegoś na piknik albo grilla, wybierajmy wina mniej złożone, rześkie (w przypadku białych), z wyrazistym owocem, bardziej krągłe, z łagodnymi taninami (w przypadku win czerwonych). Zarówno podczas zakupów premium, jak i codziennych warto ustalić budżet i nie wstydzić się poinformować sprzedawcy w sklepie winiarskim, ile chcemy wydać na wino. W ten sposób zwiększamy prawdopodobieństwo, że dostaniemy najlepszy produkt w swojej kategorii cenowej.

Czasem zamiast okazji, warto zapytać siebie, jaki mamy nastrój i na co mamy ochotę. Dobieranie wina do swoich aktualnych potrzeb sprawi o wiele więcej przyjemności niż trzymanie się sztywnych konwenansów.